Posts From സുധീർ ബാബു
ആദ്യത്തെ ആസ്വാദകന്‍
അയാള്‍ വയലിന്‍ വായിക്കുകയാണ്. മുന്നില്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കേള്‍വിക്കാര്‍. ആദ്യമായാണ് ഇത്ര വലിയ ഒരു സദസ്സിന് മുന്നില്‍ വായിക്കുന്നത്. അയാളുടെ കൈകള്‍ വിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. തന്റെ സംഗീതം ആളുകള്‍ക്ക് ആസ്വദിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടോ? ഓരോ നിമിഷവും അയാള്‍ സംശയിച്ചു. മുന്നില്‍ നിരന്നിരിക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തേക്ക് അയാള്‍ ഇടക്കിടയ്ക്ക്
അഴിക്കുന്തോറും മുറുകുന്ന കുരുക്കുകള്‍
പള്ളിയില്‍ നിന്നും കൂട്ടമണി മുഴങ്ങുന്നു. നേരം സന്ധ്യ മയങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ. എങ്കിലും എല്ലായിടത്തും ഇരുട്ട് വ്യാപിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പള്ളി ഒരു കുന്നിന്‍ മുകളിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. എന്തോ അനിഷ്ട സംഭവം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു എന്നു വ്യക്തം. അല്ലെങ്കില്‍ കപ്യാര്‍ കൂട്ടമണി അടിക്കില്ലല്ലോ. പള്ളിമണി കേട്ട ഇടവകക്കാര്‍
ജീവിതത്തിലെ മരപ്പാലങ്ങള്‍
തോടിനു കുറുകെയുള്ള ഒരു മരപ്പാലം. കഷ്ടിച്ച് ഒരാള്‍ക്ക് കടന്നു പോകുവാന്‍ മാത്രം വീതിയുള്ളത്. ഒരാള്‍ പാലത്തില്‍ കയറി മറുകര എത്താന്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ എതിര്‍വശത്തു നിന്ന് ഒരാള്‍ വന്നാല്‍ പ്രശ്‌നമാകും. ആരെങ്കിലും ഒരാള്‍ പിന്നിലേക്ക് മാറിയാല്‍ മാത്രമേ യാത്ര നടക്കുകയുള്ളൂ. ഒരു സന്യാസി
വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് നടത്തുന്ന കൊലപാതകങ്ങള്‍
ഹേമയും ഞാനും ടീ ഫാക്ടറിയുടെ ഒരു മൂലയിലുള്ള കസേരകളില്‍ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. ടീ ഫാക്ടറിയില്‍ നല്ല മസാല ചായ കിട്ടും. ഹേമക്ക് അത് വളരെ ഇഷ്ടമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കണ്ടുമുട്ടല്‍ അവിടെയാവാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഞങ്ങള്‍ സഹപാഠികളായിരുന്നു. എറണാകുളം ഔവര്‍ കോളേജില്‍ ഒരുമിച്ച്
കാലനും ചെരുപ്പുകുത്തിയും
കാലന്‍ അയാളുടെ മുന്നില്‍ നെഞ്ചു വിരിച്ച് നിവര്‍ന്നു നിന്നു. നിസ്സഹായനായവന്റെ മേല്‍ അധീശത്വം സ്ഥാപിക്കുന്ന ബൂര്‍ഷ്വാസിയുടെ സ്വാഭാവിക ഗര്‍വും പുച്ഛവും കാലന്റെ മുഖത്ത് കാണാമായിരുന്നു. ഇരയുടെ മേല്‍ ചാടിവീഴുന്ന മൃഗത്തിന്റെ ക്രൗര്യത കാലന്റെ കണ്ണുകളില്‍ അലയടിച്ചു. ”നീ മരിക്കുവാന്‍ പോവുകയാണ്. നിന്നെ
നിശബ്ദമായ ഒരു പിന്തുടരല്‍
രാമനാഥന്‍ മുന്നിലിരുന്ന ചെറിയ റോബോട്ടിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അതിഗഹനമായ ചിന്തയിലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് മൊബീല്‍ ഫോണ്‍ ചിലച്ചപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടിപ്പോയി. പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പറാണ്. സാധാരണ അത്തരം കോളുകള്‍ എടുക്കാറില്ല. ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ യാന്ത്രികമായി രാമനാഥന്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു. മറുഭാഗത്ത് ആഴത്തിലുള്ള, ഘനമുള്ള ശബ്ധം. ബിഷപ്പ്
പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും രുചികരമായ വിഷം
അരവിന്ദ് സൈക്യാട്രിസ്റ്റിനെ സമീപിച്ചത് വിചിത്രമായ ഒരാവശ്യവുമായാണ്. ”ഞാന്‍ ഭാര്യയെ അങ്ങയുടെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവരാം. അവളുടെ വളരെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ഒരാളുണ്ട്. അയാളുമായുള്ള സൗഹൃദം ഒന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചു തരണം.” ഈ സുഹൃത്ത് പുരുഷനായിരിക്കുമെന്ന് സൈക്യാട്രിസ്റ്റ് അനുമാനിച്ചു. അല്ലെങ്കില്‍ പ്രശ്‌നം ഉണ്ടാവേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ. എങ്കിലും
തെരുവില്‍ നാം കണ്ടുമുട്ടുന്ന ദൈവങ്ങള്‍
അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോള്‍ നല്ല പ്രസന്നമായ അന്തരീക്ഷം, ചെറിയ കാറ്റുണ്ട്. അല്‍പ്പസമയം അവിടെ ഇരിക്കാമെന്ന് മനസ് പറഞ്ഞു. ഗോപുര നടയിലെ സിമന്റ് തിട്ടയിലേക്ക് അമര്‍ന്നിരുന്ന് ചുറ്റുപാടും നോക്കി. അമ്പലത്തിലേക്ക് വരികയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍. പൂവും പൂജാദ്രവ്യങ്ങളും വില്‍ക്കുന്ന കടകളിലെ തിരക്ക്. എല്ലാവരും
ജീവിതത്തെ പ്രകാശമാനമാക്കുന്നവര്‍
അവള്‍ നിറവയറുമായി നേരെ വീട്ടിലേക്ക് കടന്നു വന്നു. എന്റെ അമ്മയുടെ അരികില്‍ ഒന്നുരുമ്മിനിന്നശേഷം അവള്‍ കോണിപ്പടികള്‍ കയറി മുകളിലേക്ക് പോയി. മുകളിലെ ഒരു മുറി അവള്‍ സ്വന്തമാക്കി. അതിന്റെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് ചുരുണ്ട് കിടന്നു. പ്രസവിക്കുവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ് വെള്ളാരം കണ്ണുകളുള്ള ആ
പിന്നിലേക്ക് നടക്കുന്ന ബുദ്ധിമാന്മാര്‍
ചെറിയൊരു നടുവേദനയായിട്ടായിരുന്നു അച്ഛന്റെ അസുഖം തുടങ്ങിയത്. വേദന തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ ആസ്റ്റര്‍ മെഡിസിറ്റിയിലെ ഡോക്ടര്‍ ഹരിയെ സമീപിച്ചു. ഒരുമാസത്തോളം മരുന്ന് കഴിച്ചിട്ടും കുറവില്ലാതെയായപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു ”എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങള്‍ തോന്നുന്നു. നമുക്കൊന്ന് സ്‌കാന്‍ ചെയ്ത് നോക്കാം.” സ്‌കാനിംഗിന്റെ റിസല്‍ട്ട് നോക്കി ഡോക്ടര്‍
പരാജയങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ പഠിക്കാം
ഹരീന്ദ്രന്‍ എന്നെ തേടി എത്തിയതാണ്. എന്നെ മുന്നിലിരുത്തി അയാള്‍ ബിസിനസില്‍ തനിക്ക് വലിയൊരു പരാജയം സംഭവിച്ച കഥ പറഞ്ഞു. അതില്‍ നിന്ന് ഇന്നും മുക്തനാകാന്‍ സാധിക്കാത്തതില്‍ അതിയായ നിരാശ അയാളെ ബാധിച്ചിരുന്നു. അയാള്‍ പരിക്ഷീണനായിരുന്നു. വാക്കുകള്‍ അയാളുടെ ചിന്തകളെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചു. താന്‍
വല്ലാത്തൊരു ചോദ്യം
ഗുരുവും ശിഷ്യനും കൂടി നടക്കുകയാണ്. രാവിലെ മുതലുള്ള യാത്രയാണ്, വെയില്‍ മങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. ഇനിയല്‍പ്പം വിശ്രമിക്കണം. അതിനനുയോജ്യമായ സ്ഥലം വല്ലതും സമീപത്തുണ്ടോയെന്ന് നോക്കാനായി ശിഷ്യനോട് ആവശ്യപ്പെട്ട ശേഷം ഗുരു ഒരു വൃക്ഷച്ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നു. ശിഷ്യന്‍ വിശ്രമസ്ഥലവുമന്വേഷിച്ചു നടന്നു തുടങ്ങി. ചുറ്റുപാടുമൊക്കെയൊന്ന് കറങ്ങിയടിച്ചതിനു ശേഷം
ഇനിയെന്ന് നാം ജീവിച്ചു തുടങ്ങും?
‘ദി ആര്‍ട്ട് ഓഫ് പവര്‍’ എന്ന തന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ വിയറ്റ്‌നാമിലെ സമാധാന പ്രവര്‍ത്തകനും ബുദ്ധ ഭിക്ഷുവുമായ തിക് നത് ഹന്‍, ഫ്രെഡറിക് എന്ന ഒരു ബിസിനസുകാരന്റെ കഥ പറയുന്നുണ്ട്. അതിവേഗം പായുന്ന വെള്ളച്ചാട്ടത്തില്‍ ഒരു ഇല പെട്ടുപോയാല്‍ എങ്ങിനെയിരിക്കും. അതുപോലെയാണ് നമ്മുടെ
അഹങ്കാരം നെറ്റിപട്ടം ചാര്‍ത്തിയവര്‍
ഹൈദരാബാദിലേക്കുള്ള യാത്രയിലാണ്. എയര്‍പോര്‍ട്ടില്‍ നേരത്തെ തന്നെ എത്തി. ബോര്‍ഡിംഗിനായി ധാരാളം സമയം ബാക്കി. കസേരയില്‍ ചാരിയിരുന്ന് അര്‍പ്പനേരം മയങ്ങി. എഴുന്നേറ്റപ്പോള്‍ വല്ലാത്ത ക്ഷീണം. ഒരു കാപ്പി കുടിച്ചു കളയാം എന്ന തോന്നല്‍. കോഫി ഷോപ്പില്‍ വലിയ തിരക്കൊന്നുമില്ല. ഒരാള്‍ ലാപ്‌ടോപ്പ് തുറന്നു
ഒരു മുഖക്കുരുവും കുറെ ആവലാതികളും
മകളുടെ മുഖത്ത് ചെറിയൊരു മുഖക്കുരു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വെളുത്ത മനോഹരമായ മുഖത്ത് ഒരു കുരു പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം വില്ലനെപ്പോലെ അവന്‍ ഒരു മാസ് എന്‍ട്രി നടത്തി. അവനെ കണ്ടതോടെ സ്വതവേ ഉത്സാഹശാലിയായ മകളുടെ മുഖത്ത് മ്ലാനത പടര്‍ന്നു. ”എന്തുപറ്റി” ഞാന്‍
ചുമക്കുവാന്‍ സാധിക്കാത്ത വാല്‍
അയാള്‍ ഗുരുവിന്റെ അരികിലെത്തി അദ്ദേഹത്തെ വണങ്ങി. തനിക്ക് ആശ്രമത്തില്‍ കഴിയാനുള്ള അനുഗ്രഹം വേണം. ഗുരുവിന്റെ വാക്കുകള്‍ എന്നും കേള്‍ക്കണം, ജീവിതത്തെ പുതിയൊരു തലത്തിലേക്ക് പറിച്ചു നടണം. ‘ആശ്രമത്തിലെ എന്ത് ജോലിയും ചെയ്തുകൊള്ളാം. ഇവിടെ കഴിയാനനുവദിക്കണം,’ അയാള്‍ തൊഴുകൈകളോട് കൂടി ഗുരുവിനോട് അപേക്ഷിച്ചു.
മെയ്യ എന്ന പ്രൊഫഷണല്‍
ഭംഗിയായി ടൈല്‍ വിരിച്ച പാതയോരത്തെ സിമന്റ് ബെഞ്ചിലേക്ക് മാത്യൂസ് കിതപ്പോടെ ഇരുന്നു. രാവിലത്തെ നടപ്പില്‍ ഇത് പതിവുള്ളതാണ്. നടന്നു ക്ഷീണിച്ചുള്ള ഇരുപ്പ്. രണ്ടുകൈകളും നീട്ടി ബഞ്ചിന്റെ ചാരിലേക്ക് വെച്ച് അമര്‍ന്നിരുന്നുകൊണ്ട് മാത്യൂസ് ചുറ്റും നോക്കി. സഹനടപ്പന്മാരും നടപ്പിമാരും മാത്യൂസിനെ അഭിവാദ്യം ചെയ്ത്
സുധീര്‍നാഥിന്റെ സുധീരലോകം
ഡെല്‍ഹിയിലെ തണുത്തൊരു പ്രഭാതത്തില്‍ നടപ്പാതയിലൂടെ കൈകള്‍ കൂട്ടിത്തിരുമ്മി നടക്കുമ്പോഴാണ് സുധീര്‍നാഥ് ആ ചോദ്യം ചോദിക്കുന്നത്. ‘നിങ്ങള്‍ക്ക് പാര്‍ലമെന്റ് കയറി കാണണം എന്നു തോന്നുന്നുണ്ടോ?’ ‘എന്ത് ചോദ്യം സുഹൃത്തേ, ആര്‍ക്കാണ് അത് കാണുവാന്‍ ആഗ്രഹമില്ലാത്തത്?’ ചോദ്യത്തിന് ഞാന്‍ എതിര്‍ ചോദ്യമെറിഞ്ഞു. സുധീര്‍ നാഥ്
പനിനീരിന്റെ സുഗന്ധമുള്ള കത്തുകള്‍
പ്രിയപ്പെട്ട അമ്മയ്ക്ക്, ഞാനല്‍പ്പം പരിഭവത്തിലാണ്. കാരണം അമ്മയ്ക്കറിയാവുന്നതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ വിശദീകരിക്കുന്നില്ല. അനസ്താഷ്യേയും എലേനിയും എനിക്കിപ്പോള്‍ കത്തുകളെഴുതാറില്ല. ഞാനവരെ എത്രമാത്രം സ്‌നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അവര്‍ തിരിച്ചറിയാത്തതിനാല്‍ എനിക്കതിയായ ദുഃഖമുണ്ട്. ഇന്നത്തെ ആകാശത്തിന് വല്ലാത്തൊരു ഭംഗി തോന്നുന്നു. നമ്മുടെ ആ പഴയ സന്ധ്യ ഇന്നു തീര്‍ച്ചയായും
നിക്ഷേപകരെ വശീകരിക്കും ‘പിച്ച്‌ഡെക്ക്’
അന്നയും മെറ്റില്‍ഡയും കളിക്കൂട്ടുകാരാണ്. ഫാഷന്‍ ഡിസൈനിംഗും പഠിച്ചത് ഒരുമിച്ചാണ്. പഠനം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ രണ്ടുപേരും കൂടി ഒരു ബോട്ടിക്ക് ആരംഭിക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചു. കുറച്ച് പണം വീട്ടില്‍ നിന്നും സംഘടിപ്പിക്കാം പക്ഷേ ബാക്കി മൂലധനം മറ്റെവിടെയെങ്കിലും നിന്ന് സമാഹരിച്ചേ പറ്റൂ. ഒരു ഏഞ്ചല്‍ നിക്ഷേപകനെ
