Posts From സുധീർ ബാബു
സ്വയം പണിയുണ്ടാക്കുന്ന ദൈവം
വഴിയരികില്‍ നിന്ന് നിരീശ്വരവാദി പ്രസംഗിക്കുകയാണ്…. ”ദൈവം എന്ന ഒന്നില്ല. ഈ ശാസ്ത്ര യുഗത്തിലും ദൈവത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുന്ന മണ്ടന്മാര്‍ ഉണ്ട്. ദൈവം ഉണ്ടെന്നോ അത് എന്താണെന്നോ തെളിയിക്കുവാന്‍ ഇന്നുവരെ ശാസ്ത്രത്തിന് സാധിച്ചിട്ടില്ല. യുക്തിബോധമുള്ള ഒരാളും ദൈവത്തില്‍ വിശ്വസിക്കുകയില്ല. ഇല്ലാത്ത ഒന്നിനെ ആരാധിക്കുകയും അതില്‍
മരത്തണല്‍ തേടുന്ന പുസ്തകങ്ങള്‍
”മാഷേ…” പ്യൂണ്‍ വാതിലിന് പുറത്തു നിന്ന് നീട്ടി വിളിച്ചു. ഗോകുലന്‍ മാഷ് ബോര്‍ഡില്‍ എഴുതുകയായിരുന്നു. എഴുത്ത് നിര്‍ത്തി മാഷ് ക്ലാസിന് വെളിയിലേക്ക് പോയി. ക്ലാസ് കലപിലക്കൂട്ടമായി. തിരികെ വന്ന മാഷിന്റെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞിരുന്നു. മുഖമാകെ ചുവന്നിരുന്നു. മാഷിനെ നോക്കി കുട്ടികള്‍ നിശബ്ദരായി
നരകത്തിന്റെ കവാടം
അയാളുടെ മരണം പെട്ടെന്നായിരുന്നു. രാവിലെ നടക്കാന്‍ പോയതായിരുന്നു. തിരികെ എത്തി വീടിന്റെ ഉമ്മറത്തെ കസേരയില്‍ വിശ്രമിക്കാനിരുന്നതാണ്. ഹൃദയം പെട്ടെന്ന് പണിമുടക്കി. യാതൊരു മുന്നറിയിപ്പുകളും മുന്നൊരുക്കങ്ങളും ഇല്ലാതെ തന്നെ ദൈവം അയാളെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി. അന്നുവരെ നാടു കാണാത്ത ശവഘോഷയാത്രയായിരുന്നു അത്. നാട്ടിലെ ഏറ്റവും
നമ്മള്‍ കാണുന്ന കാഴ്ച്ചകള്‍ക്കപ്പുറം…
അച്ഛന്റെ കൈകള്‍ പിടിച്ച് അയാള്‍ മെല്ലെ പടികള്‍ ഇറങ്ങുകയാണ്. അച്ഛന് തീരെ വയ്യ. ചെറുപ്പക്കാരനായ മകന്‍ അച്ഛനേയും കൂട്ടി ഡോക്ടറെ കാണുവാന്‍ എത്തിയതാണ്. ഡോക്ടറെ കണ്ടു കഴിഞ്ഞ് തന്റെ കുട്ടിയെക്കൊണ്ടുപോകുന്നപോലെ അച്ഛനുമായി അയാള്‍ തിരിയെ പോകുകയാണ്. അവിടെ നില്‍ക്കുന്നവര്‍ അയാളെ അത്ഭുതത്തോടെ
ശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട വാക്കുകള്‍
നിങ്ങള്‍ എപ്പോഴെങ്കിലുംനിശബ്ദതയെ സ്‌നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടോ? മനസ്സ് പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാറുണ്ടോ? അതോ ശബ്ദം നിറഞ്ഞ ഈ ലോകത്ത് സ്വയം നഷ്ടപ്പെട്ടവനായി സഞ്ചരിക്കുകയാണോ? ഞാന്‍ ചിലപ്പോഴൊക്കെ എന്നോട് തന്നെ ചോദിക്കാറുള്ള ചോദ്യങ്ങളാണ്. നിശബ്ദത നിങ്ങളെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്. ശബ്ദമില്ലാത്ത അവസ്ഥ ശൂന്യതയായി നിങ്ങള്‍ക്കനുഭവപ്പെടുന്നു. ശൂന്യത മരണമാണ് എന്ന്
ദൈവവും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ഒളിച്ചുകളി
”എനിക്ക് സ്വതന്ത്രനാകണം” അയാള്‍ ഗുരുവിനോട് പറഞ്ഞു. ”നീ സ്വതന്ത്രനാണല്ലോ. ഇവിടെ ആരും നിന്റെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ഹനിക്കുന്നില്ല. സ്വാതന്ത്ര്യം സ്വയം അനുഭവിക്കേണ്ടതാണ്. അത് മറ്റാര്‍ക്കും നല്‍കുവാനാകില്ല” ഗുരു പറഞ്ഞു. ”അതല്ല. എനിക്ക് എല്ലാ കാര്യങ്ങളില്‍ നിന്നും മുക്തി ലഭിക്കേണ്ടതുണ്ട്. എന്റെ മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമാണ്.
സന്യാസം കേവലം യൂണിഫോമില്‍ പ്രകടിപ്പിക്കുവാന്‍ കഴിയുന്ന ഒന്നല്ല
രണ്ട് സ്‌നേഹിതര്‍ ഒരു നീണ്ട യാത്രയിലായിരുന്നു. പല ദേശങ്ങളിലൂടെ അവര്‍ സഞ്ചരിച്ചു. അനേകം മനുഷ്യരെ കണ്ടുമുട്ടി. വ്യത്യസ്ത സംസ്‌കാരങ്ങളെ അറിഞ്ഞു. വിഭിന്ന ഭാഷകളും ഭക്ഷണങ്ങളും ആസ്വദിച്ചു. ആകാശത്തിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന രണ്ട് പക്ഷികളെപ്പോലെ അവര്‍ ഭൂമിയിലൂടെ നടന്നു. അവരെ ആരും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. അസ്തിത്വത്തിന്റെ
ആദ്യത്തെ ആസ്വാദകന്‍
അയാള്‍ വയലിന്‍ വായിക്കുകയാണ്. മുന്നില്‍ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്ന കേള്‍വിക്കാര്‍. ആദ്യമായാണ് ഇത്ര വലിയ ഒരു സദസ്സിന് മുന്നില്‍ വായിക്കുന്നത്. അയാളുടെ കൈകള്‍ വിറച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. തന്റെ സംഗീതം ആളുകള്‍ക്ക് ആസ്വദിക്കാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടോ? ഓരോ നിമിഷവും അയാള്‍ സംശയിച്ചു. മുന്നില്‍ നിരന്നിരിക്കുന്നവരുടെ മുഖത്തേക്ക് അയാള്‍ ഇടക്കിടയ്ക്ക്
അഴിക്കുന്തോറും മുറുകുന്ന കുരുക്കുകള്‍
പള്ളിയില്‍ നിന്നും കൂട്ടമണി മുഴങ്ങുന്നു. നേരം സന്ധ്യ മയങ്ങിയിട്ടേയുള്ളൂ. എങ്കിലും എല്ലായിടത്തും ഇരുട്ട് വ്യാപിച്ചു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. പള്ളി ഒരു കുന്നിന്‍ മുകളിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. എന്തോ അനിഷ്ട സംഭവം ഉണ്ടായിരിക്കുന്നു എന്നു വ്യക്തം. അല്ലെങ്കില്‍ കപ്യാര്‍ കൂട്ടമണി അടിക്കില്ലല്ലോ. പള്ളിമണി കേട്ട ഇടവകക്കാര്‍
ജീവിതത്തിലെ മരപ്പാലങ്ങള്‍
തോടിനു കുറുകെയുള്ള ഒരു മരപ്പാലം. കഷ്ടിച്ച് ഒരാള്‍ക്ക് കടന്നു പോകുവാന്‍ മാത്രം വീതിയുള്ളത്. ഒരാള്‍ പാലത്തില്‍ കയറി മറുകര എത്താന്‍ നടക്കുമ്പോള്‍ എതിര്‍വശത്തു നിന്ന് ഒരാള്‍ വന്നാല്‍ പ്രശ്‌നമാകും. ആരെങ്കിലും ഒരാള്‍ പിന്നിലേക്ക് മാറിയാല്‍ മാത്രമേ യാത്ര നടക്കുകയുള്ളൂ. ഒരു സന്യാസി
വാക്കുകള്‍ കൊണ്ട് നടത്തുന്ന കൊലപാതകങ്ങള്‍
ഹേമയും ഞാനും ടീ ഫാക്ടറിയുടെ ഒരു മൂലയിലുള്ള കസേരകളില്‍ ഇരിപ്പുറപ്പിച്ചു. ടീ ഫാക്ടറിയില്‍ നല്ല മസാല ചായ കിട്ടും. ഹേമക്ക് അത് വളരെ ഇഷ്ടമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ കണ്ടുമുട്ടല്‍ അവിടെയാവാം എന്ന് തീരുമാനിച്ചു. ഞങ്ങള്‍ സഹപാഠികളായിരുന്നു. എറണാകുളം ഔവര്‍ കോളേജില്‍ ഒരുമിച്ച്
കാലനും ചെരുപ്പുകുത്തിയും
കാലന്‍ അയാളുടെ മുന്നില്‍ നെഞ്ചു വിരിച്ച് നിവര്‍ന്നു നിന്നു. നിസ്സഹായനായവന്റെ മേല്‍ അധീശത്വം സ്ഥാപിക്കുന്ന ബൂര്‍ഷ്വാസിയുടെ സ്വാഭാവിക ഗര്‍വും പുച്ഛവും കാലന്റെ മുഖത്ത് കാണാമായിരുന്നു. ഇരയുടെ മേല്‍ ചാടിവീഴുന്ന മൃഗത്തിന്റെ ക്രൗര്യത കാലന്റെ കണ്ണുകളില്‍ അലയടിച്ചു. ”നീ മരിക്കുവാന്‍ പോവുകയാണ്. നിന്നെ
നിശബ്ദമായ ഒരു പിന്തുടരല്‍
രാമനാഥന്‍ മുന്നിലിരുന്ന ചെറിയ റോബോട്ടിനെ നോക്കിക്കൊണ്ട് അതിഗഹനമായ ചിന്തയിലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് മൊബീല്‍ ഫോണ്‍ ചിലച്ചപ്പോള്‍ പെട്ടെന്ന് ഞെട്ടിപ്പോയി. പരിചയമില്ലാത്ത നമ്പറാണ്. സാധാരണ അത്തരം കോളുകള്‍ എടുക്കാറില്ല. ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടുതന്നെ യാന്ത്രികമായി രാമനാഥന്‍ ഫോണ്‍ ചെവിയോട് ചേര്‍ത്തു. മറുഭാഗത്ത് ആഴത്തിലുള്ള, ഘനമുള്ള ശബ്ധം. ബിഷപ്പ്
പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും രുചികരമായ വിഷം
അരവിന്ദ് സൈക്യാട്രിസ്റ്റിനെ സമീപിച്ചത് വിചിത്രമായ ഒരാവശ്യവുമായാണ്. ”ഞാന്‍ ഭാര്യയെ അങ്ങയുടെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവരാം. അവളുടെ വളരെ അടുത്ത സുഹൃത്ത് ഒരാളുണ്ട്. അയാളുമായുള്ള സൗഹൃദം ഒന്ന് അവസാനിപ്പിച്ചു തരണം.” ഈ സുഹൃത്ത് പുരുഷനായിരിക്കുമെന്ന് സൈക്യാട്രിസ്റ്റ് അനുമാനിച്ചു. അല്ലെങ്കില്‍ പ്രശ്‌നം ഉണ്ടാവേണ്ട ആവശ്യമില്ലല്ലോ. എങ്കിലും
തെരുവില്‍ നാം കണ്ടുമുട്ടുന്ന ദൈവങ്ങള്‍
അമ്പലത്തില്‍ നിന്നും പുറത്തേക്കിറങ്ങിയപ്പോള്‍ നല്ല പ്രസന്നമായ അന്തരീക്ഷം, ചെറിയ കാറ്റുണ്ട്. അല്‍പ്പസമയം അവിടെ ഇരിക്കാമെന്ന് മനസ് പറഞ്ഞു. ഗോപുര നടയിലെ സിമന്റ് തിട്ടയിലേക്ക് അമര്‍ന്നിരുന്ന് ചുറ്റുപാടും നോക്കി. അമ്പലത്തിലേക്ക് വരികയും പോകുകയും ചെയ്യുന്നവര്‍. പൂവും പൂജാദ്രവ്യങ്ങളും വില്‍ക്കുന്ന കടകളിലെ തിരക്ക്. എല്ലാവരും
ജീവിതത്തെ പ്രകാശമാനമാക്കുന്നവര്‍
അവള്‍ നിറവയറുമായി നേരെ വീട്ടിലേക്ക് കടന്നു വന്നു. എന്റെ അമ്മയുടെ അരികില്‍ ഒന്നുരുമ്മിനിന്നശേഷം അവള്‍ കോണിപ്പടികള്‍ കയറി മുകളിലേക്ക് പോയി. മുകളിലെ ഒരു മുറി അവള്‍ സ്വന്തമാക്കി. അതിന്റെ ഒരു മൂലയ്ക്ക് ചുരുണ്ട് കിടന്നു. പ്രസവിക്കുവാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പിലാണ് വെള്ളാരം കണ്ണുകളുള്ള ആ
പിന്നിലേക്ക് നടക്കുന്ന ബുദ്ധിമാന്മാര്‍
ചെറിയൊരു നടുവേദനയായിട്ടായിരുന്നു അച്ഛന്റെ അസുഖം തുടങ്ങിയത്. വേദന തുടര്‍ന്നപ്പോള്‍ ആസ്റ്റര്‍ മെഡിസിറ്റിയിലെ ഡോക്ടര്‍ ഹരിയെ സമീപിച്ചു. ഒരുമാസത്തോളം മരുന്ന് കഴിച്ചിട്ടും കുറവില്ലാതെയായപ്പോള്‍ ഡോക്ടര്‍ പറഞ്ഞു ”എനിക്ക് ചില സംശയങ്ങള്‍ തോന്നുന്നു. നമുക്കൊന്ന് സ്‌കാന്‍ ചെയ്ത് നോക്കാം.” സ്‌കാനിംഗിന്റെ റിസല്‍ട്ട് നോക്കി ഡോക്ടര്‍
പരാജയങ്ങളെ സ്വീകരിക്കാന്‍ പഠിക്കാം
ഹരീന്ദ്രന്‍ എന്നെ തേടി എത്തിയതാണ്. എന്നെ മുന്നിലിരുത്തി അയാള്‍ ബിസിനസില്‍ തനിക്ക് വലിയൊരു പരാജയം സംഭവിച്ച കഥ പറഞ്ഞു. അതില്‍ നിന്ന് ഇന്നും മുക്തനാകാന്‍ സാധിക്കാത്തതില്‍ അതിയായ നിരാശ അയാളെ ബാധിച്ചിരുന്നു. അയാള്‍ പരിക്ഷീണനായിരുന്നു. വാക്കുകള്‍ അയാളുടെ ചിന്തകളെ പ്രതിഫലിപ്പിച്ചു. താന്‍
വല്ലാത്തൊരു ചോദ്യം
ഗുരുവും ശിഷ്യനും കൂടി നടക്കുകയാണ്. രാവിലെ മുതലുള്ള യാത്രയാണ്, വെയില്‍ മങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു. ഇനിയല്‍പ്പം വിശ്രമിക്കണം. അതിനനുയോജ്യമായ സ്ഥലം വല്ലതും സമീപത്തുണ്ടോയെന്ന് നോക്കാനായി ശിഷ്യനോട് ആവശ്യപ്പെട്ട ശേഷം ഗുരു ഒരു വൃക്ഷച്ചുവട്ടില്‍ ഇരുന്നു. ശിഷ്യന്‍ വിശ്രമസ്ഥലവുമന്വേഷിച്ചു നടന്നു തുടങ്ങി. ചുറ്റുപാടുമൊക്കെയൊന്ന് കറങ്ങിയടിച്ചതിനു ശേഷം
ഇനിയെന്ന് നാം ജീവിച്ചു തുടങ്ങും?
‘ദി ആര്‍ട്ട് ഓഫ് പവര്‍’ എന്ന തന്റെ പുസ്തകത്തില്‍ വിയറ്റ്‌നാമിലെ സമാധാന പ്രവര്‍ത്തകനും ബുദ്ധ ഭിക്ഷുവുമായ തിക് നത് ഹന്‍, ഫ്രെഡറിക് എന്ന ഒരു ബിസിനസുകാരന്റെ കഥ പറയുന്നുണ്ട്. അതിവേഗം പായുന്ന വെള്ളച്ചാട്ടത്തില്‍ ഒരു ഇല പെട്ടുപോയാല്‍ എങ്ങിനെയിരിക്കും. അതുപോലെയാണ് നമ്മുടെ
